Moet men bij problemen met apparatuur eerst kontakt opnemen met de technische dienst in het UZ of kan men rechtstreeks kontakt nemen met de leverancier ?

Antwoord: Ieder CPAP-conventiecentrum heeft z’n eigen manier van werken en dit dient dus per centrum te worden bekeken.  Het UZA beschikt zelf over een technische dienst met ventilatiedeskundige (Mevr. Patsie Wollaert) die instaat voor het oplossen van technische problemen (apparatuur, masker).  Op korte termijn zal dit team worden uitgebreid om een betere service mogelijk te maken.  Slechts in uitzonderlijke gevallen kan beroep worden gedaan op home care firma’s.  Om budgetaire redenen zal binnenkort nog enkel beroep kunnen gedaan worden op de diensten in het ziekenhuis.  Dit betekent dat iedereen zijn toestel bij controle in het ziekenhuis dient  mee te brengen.

Als men toch nog moe is na de nacht slapen met CPAP, men heeft hoofdpijn en men geraakt moeilijk in gang ondanks regelmatig gebruik van zijn toestel, mag men dan zelf de druk verhogen of wat zou men dan best doen ?

Het is belangrijk na te gaan wat de reden zou kunnen zijn voor deze klachten.  Uw arts is hiervoor het best geplaatst.  De eerste vraag die gesteld dient te worden is of de druk voldoende hoog zodat geen of nog slechts een gering aantal apneus en hypopneus optreden.  Vermoeidheidsklachten zijn niet specifiek voor slaapapneu en kunnen ook een manifestatie zijn van andere problemen: te weinig slapen, ongezond leven, overdreven alcohol- en koffiegebruik, stress, hyperventilatie, stofwisselingsstoornissen (suikerziekte, schildklierproblemen, …), chronische ontstekingsziekten, chronische pijnklachten (o.a. rug- en nekklachten), hartziekten, kwaadaardige aandoeningen.  Deze lijst is echter niet limitatief.
VAPA zal hieraan nog aandacht besteden in een toekomstige ledenvergadering.

Is zelf de druk verlagen of verhogen gevaarlijk of wat zou of kan de impact zijn ?

Het is meestal niet mogelijk (en ook niet aangewezen) om zelf de druk aan te passen.  Toegang tot het geheugen en tot de instellingen van het toestel is voor de gebruiker niet voorzien (behoudens enkele beperkte functies).   Indien dit toch zou gebeuren is dit buiten de verantwoordelijkheid van de behandelende arts.  Bovendien gebeurt het meermaals dat een patient er toch in lukt om de druk aan te passen, maar nadien niet meer weet hoe de druk  op de oude instelling te zetten.  Een te lage druk kan betekenen dat de behandeling suboptimaal verloopt, en dat er eventueel terug snurken en/of apneus optreden.  Een te hoge druk kan een averechts effekt hebben bij personen die ook centrale apneus vertonen: in deze gevallen leidt drukverhoging tot een toename der apneus, wat geenszins de bedoeling is.

Zou men best ieder jaar 1 nacht komen slapen om een regelmatige opvolging te hebben van zijn toestand (met CPAP) of kan deze controle ook met andere apparatuur gebeuren ?

Het is overbodig om op routinematige basis jaarlijkse controlemetingen te verrichten, zowel vanuit medisch als vanuit administratief (ziekenfondsen, RIZIV) standpunt.  Een controle-onderzoek in het slaaplabo is enkel zinvol op indicatie: aanhoudende klachten ondanks CPAP-gebruik, terug optreden van klachten na een klachtenvrije periode, operatieve interventies in het neus-keelgebied met vraag tot herbekijken van de noodzakelijke druk,  drukcontrole bij gewichtstoename of gewichtsvermindering, …Afhankelijk van de vraagstelling kan bekeken worden of een volledig slaaponderzoek nodig is.  In specifieke gevallen kan zelfs een eenvoudige zuurstofsaturatiemeting volstaan.

Hoever staat men met de doorrekening van het remgeld of is dit afgeschaft ?

Gezien niet alle centra zich akkoord verklaarden met het principe van het aanrekenen van remgeld, werd, omwille van het gelijkheidsprincipe van alle Belgen, beslist om voorlopig geen remgeld aan te rekenen (niettegenstaande hierover een akkoord was met de overheid).  Om de impasse te doorbreken werd door minister Demotte, op basis van volmachten (Gezondheidswet), een  Koninklijk Besluit gepubliceerd, waardoor alle centra met conventie met ingang van 1 augustus het remgeld dienen aan te rekenen aan hun patiënten.  De wijze van facturatie wordt bepaald door de centra zelf.   Patiënten die genieten van het WIGW-statuut (weduwen, invaliden, gepensioneerden en wezen met een bescheiden inkomen) worden vrijgesteld van het remgeld.